Bean Chathrach ag Caoineadh a Mic agus é in Magaluf
Imní faoi dhéagóirí, ‘s é dhubh mo chroíse
Fuadaíodh an tsoineantacht is fágadh mé cloíte,
Gan whatsapp, gan téacs faoi dhíon mo thíse
Ach an tsnaidhm seo im’ lár is mé ag caoineadh.
Ag gabháil an bóthar dom tráthnóna
Níor bhuail an fón go meidhreach ná brónach
Do rith sé liom go nglaofainn go glórach
An mbeadh cairde ag fonóid gur ghlaos ar mo stórach?
Do ghlaoigh mé ort is do ghlór níor chualas
Do ghlaoigh mé arís is freagra ní bhfuaireas
Do sheol mé téacs is, a Dhia, cad a fuair mé?
Ach grianghraf díot sa leaba agus ní raibh tú uaigneach.
‘S a leaba shingil slim ina bhfuil mo leanbh
A leaba chaoil bhig, ós tú a leaba
Mo mhallacht ort ’s na mílte mallacht
Ar na géaga fake-tanned atá thart ar mo pheata.
Imní faoi dhéagóirí, ní féidir a shéanadh
Leagann sé úr is críon le chéile
’S a mhaicín mhánla, is tú a bhéas céasta
Má chloisim go raibh tú i gcaidreamh gnéasach.